Türkiye'de uygulanan yanlış tarım ve hayvancılık politikaları, terör olayları, çarpık kentleşme, kontrolsüz nüfus artışı gibi nedenlerle ; mera alanlarında daralma, koyun yetiştiriciliğinde gerileme ve koyun sayısında büyük azalma olmuştur.Buna bağlı olarak esas görevi koyun sürülerini özellikle kurtlara karşı korumak olan kangal köpeklerinin sayısı da azalmıştır. Ayrıca yaşamlarından uzaklaştırıldıkları için kangalların birçok ırk özelliğinde gerilemeler başlamıştır. Türkiye'de yetiştirilen ve ırk özelliklerini taşıyan kangal köpeklerinin büyük bölümü; özel çiftliklerde, kamu çiftliklerinde veya aile yanında ; dar alanlarda, kulübe veya bölmeler içerisinde ve sürekli bağlı olarak yaşamaktadır.Bu durum hayvanın psikolojisini, davranışlarını ve hareket yeteneklerini olumsuz etkilediği gibi kas zayıflaması ve eklem bozuklukları sonucu bacak problemleri ve yürüme bozukluklarına da neden olmaktadır.Günümüzde iri ve yüksek yapılı ancak hantal ve doğal yeteneklerini büyük ölçüde kaybetmiş kangal sayısı hızla artmaktadır.

Bugün önemli yerli gen kaynaklarımızdan biri olan kangal köpekleri ; sınırlı sayıda kamu kuruluşu, hayvan sever derneği, gönüllü akademik çevreler, özel çiftlikler ve meraklı kangal severler tarafından iyi niyetle korunmaya çalışılmaktadır.Bu çabalar kangal ırkının tanıtılması, devamlılığının sağlanması ve ırk özelliklerinin korunması bakımından faydalı olmakla birlikte sürü koruma ve kurtla mücadele gibi doğal yeteneklerinde ki gerilemeye engel olamamıştır.

Kangal köpeklerinin ırk özellikleri konusuna girmeden önce bu ırkın korunmasında önemli role sahip koyun, kurt ve çobanların Türkiye'de ki durumu hakkında kısa bilgiler verilmesinde yarar vardır.